Srpski fudbal se udavio u septičkoj jami Aleksandra Vučića i Crvene zvezde

Piše: Stanko Radulović

Selektor fudbalske reprezentacije Srbije i budući košarkaški trener, već na Olimpijskim igrama u Parizu, Aleksandar Vučić preživio je rezultatski brodolom na Evropskom prvenstvu u Njemačkoj.

Svaki put kada je Draganu Stojkoviću dostavio listicu sa sastavom tima pred neku od tri utakmice na Euru ona je bila pogrešna, potpun promašaj, tako da je propast bila neminovna.

Eksperimenti Aleksandra Vučića sa Dušanom Tadićem na klupi nijesu dali rezultat u mečevima protiv Engleske i Danske.

Srbija je bez kapitena bila bezopasna jer nije imao ko da organizuje igru, doda napadačima završni pas i udahne dušu timu koji se udavio u septičkoj jami Aleksandra Vučića i Crvene zvezde.

Činjenica da  je potpuni fudbalski neznalica Vučić najvažniji faktor u sastavljanju reprezentacije, preko svojih trbuhozboraca u srpskim medijima sastavljao reprezentaciju koja se u Njemačkoj nije mogla zamisliti bez Ivana Ilića, igrača koji je na Evropskom prvenstvu pokazao da osim što malo toga zna, nema ni želju da se bori za reprezentaciju.

Ali je njegovim mentorima i menadžerima jako važno da ima što više utakmica u dresu sa nacionalnim grbom kako bi se ponovo pronašao neki klub koji je spreman da plati njegov broj utakmica za srpske “orlove” niskoletače.

Srbija je na tri utakmice u Njemačkoj postigla svega jedan gol, onaj sasvim slučajni protiv Slovenije nakon kornera u petom minutu nadoknade vremena, iako u reprezentaciji ima ogroman napadački potencijal.

Aleksandar Mitrović bez Tadića djeluje bezopasno, iako je najbolji strijelac reprezentacije u istoriji sa čak 58 golova.

Dušan Vlahović je najbolji napadač Italije, ali ga je selektor Vučić držao na klupi, jer izgleda ne voli mnogo Juventus, ne voli čovjek crno-bijele boje, a ogroman talenat ima i Luka Jović kojem vladar života i smrti u Srbiji ne uspijeva godinama da pronađe mjesto u timu.

Srbija se vraća kući nakon tri utakmice sa samo jednim postigniutim golom, kao najneefikasnija reprezentacija Evropskog prvenstva, postiđena i ponižena u Njemačkoj od strane selektora koji je kao igrač imao petlju na terenu, a kao funkcioner FSS, ranije kao predsjednik ili sada selektor, pokazao da ima karakter većine simpatizera SNS. To je orlove niskoletače koštalo potonuća u onu septičku jamu koju je Srbiji iskopao Aleksandar Vučić sa svojim najbližim političkim i sportskim saradnicima.

Umjesto da ponovo pišu bajke o nekakvoj tradiciji, srpski novinari bi napokon trebalo da shvate da najveći problem srpskog, ranije jugoslovenskog fudbala, nije nedostatak kvaliteta, već Crvena zvezda i njeni mafijaši koji od 1962. godine u srpskom fudbalu odlučuju o svemu.

Pojavom na fudbalskom “nebu” 1963. godine Miljan Miljanić i Dragan Džajić postali su grobari fudbala na ovim prostorima kojem su iskopali toliko duboku septičku jamu da je iz nje nemoguće izaći.

Poznata je teorija da milion puta ponovljena laž postaje istina i decenijama je od strane srpskih novinara, pod kontrolom Crvene zvezde, služila da neuspjehe reprezentacije Jugoslavije objasne “ključem” po kojem su sastavljani i dostavljani spiskovi reprezentativaca selektorima.

Prema toj teoriji selektori su imali zadatak da naprave reprezentativni ćušpajz od igrača iz Hrvatske, BiH, Srbije, Crne Gore, Makedonije i Slovenije… Tom teorijom skrivana je istina da su u tom ćušpajzu mirođije bile Crvena zvezda, Miljan Miljanić i Dragan Džajić koji su decenijama uništavali fudbal na ovim prostorima, sada abolirani i dalje uništavaju fudbal u Srbijici.

Jedini selektor koji je te spiskove ignorisao Ivica Osim bio je napadan svakodnevno od beogradskih medija, ali je ”Švabo” sve izdržao i doveo Jugoslaviju do petog mjesta na Svjetskom prvenstvu u Italiji i najvećeg uspjeha kojeg se današnje generacije mogu sjetiti.

Stojković je preko svojih mentora Terzića i Vučića zadao smrtonosni udarac srpskoj fudbalskoj reprezentaciji, a kao nagradu za dobro određen posao i vođenje na takmičenja Strahinje Erakovića, Ivana Ilića i sličnih zvezdaških kadrovika, dobio je novi ugovor na dvije godine i ugovornu klauzulu i “narukvicu” za slučaj prijevremenog otkaza tešku 1.500.000 eura.

Nakon jednog slučajnog gola i ispadanja sa Evropskog prvenstva možda se srpski novinari otrgnu od kontrole Aleksandra Vučića i zaista provjere gdje su završili onih osam miliona eura iz kase FSS o kojima je pričao Nemanja Vidić i kojim je to parama Crvena zvezda platila porez?

Možda se srpski novinari sjete da su mlade reprezentacije Srbije prije dolaska Vučića na vlast imale velike uspjehe na Evropskim prvenstvima omladinaca i da su ”Novozelanđani” uništeni selektorovanjem predsjednika svega i svačega u Srbiji.

Možda se srpski sportski novinari sjete da Hrvatska nema ni izbliza dobre rezultate na velikim takmičenjima u mlađim kategorijama kao Srbija, ali talentovane mlade fudbalere šalju u seniorsku selekciju gdje procvjetaju. Zato i plaču nakon rijetkih neuspjeha na velikim takmičenjima kao što je bio slučaj u Njemačkoj.

Ukoliko se sjete tih detalja, možda napokon shvate da nikada nije postojao ključ po kojem se birao spisak reprezentativaca, već isključivo kalauz koji je u nacionalni tim otvarao vrata raznim kadrovicima Miljana Miljanića i sada Dragana Džajića, a Ivan Ilić je posljednji reprezentativni primjerak tog kalauza.

I umjesto da zaćuti nakon debakla u Njemačkoj Aleksandar Vučić je već juče najavljivao koliko će Srbija da osvoji medalja na Olimpijskim igrama u Parizu, što ne radi nijedan drugi predsjednik, makar ne u Evropi, a niko ne sumnja da će i sa njima u avion kad krenu put Francuske.

Stojković je 26. juna 1990. godine na Svjetskom prvenstvu u Italiji bio junak nacije poslije golova Španiji u osmini finala Mundijala. Na isti dan 34 godine kasnije Piksi je mali miš u septičkoj jami Aleksandra Vučića.