Piše: Stanko Radulović
U istoriji Olimpijskog pokreta samo je šestoro takmičara osvojilo olimpijska odličja na ljetnnjim i zimskim Olimpijskim igrama i na taj način demonstriralo sportsku svestranost.
Ipak, ime Njemice Kriste Luding-Rotenburger, takmičila se za nekadašnju DR Njemačju, ostaće zauvijek zapisano u istoriji sporta, kao prve i za sada jedine osobe, u bilo kom sportu, koja je osvojila medalje i na Zimskim i na Ljetnjim Olimpijskim igrama iste godine.
Pošto su od 1992. godine Ljetnje i Zimske Olimpijske igre razdvojene, vrlo je moguće da sličan podvig neće više nikada niko ponoviti.
Krista Luding-Rotenburger se prvi put takmičila na Olimpijskim igrama u brzom klizanju 1980. godine u Lejk Plesidu, kada je imala 20 godina i završila je takmičenje na 500 metara na 12. mjestu, dok je na duplo dužoj stazi bila 18.
Na Zimske igre u Sarajevu 1984. godine došla je već kao svetska rekorderka na 500 metara i na tom takmičenju osvojila zlatnu medalju, dok je na 1.000 metara osvojila peto mjesto.
Ipak, 1988. je njena zlatna godina i tokom nje ispisala je stranice istorije za sva vremena i postala prvi sportista sa odličjima na dva Olimpijska takmičenja u jednoj godini.
Najprije je na Zimskim olimpijskim igrama u Kalgariju, Luding-Rotenberger osvojio srebrnu medalju u trci na 500 metara sa samo dvije stotinke zaostatka za Boni Bler. Četiri dana kasnije, Luding-Rotenberger je osvojio zlatnu medalju na 1.000 metara i oborila svjetski rekord, ali se tu nije zaustavila.
Njen trener, Ernst Luding, za koga se udala 1988. godine, ubjedio ju je da se bavi biciklizmom tokom ljeta, odnosno izvan sezone brzog klizanja.
Ubrzo je postala izuzetan takmičar i u ovom sportu, osvojivši zlato u meč sprint na Svjetskom prvenstvu 1986. i izborila mjesto u reprezentaciji DR Njemačke na Olimpijskim igrama u Seulu 1988. godine.
Tokom Olimpijskih igara u Seulu, Krista Luding-Rotenburger je ušla u istoriju Olimpijskih igara osvojivši srebrnu medalju u sprintu na 1.000 metara samo sedam mjeseci nakon što je trijumfovala na Zimskim olimpijskim igrama u Kalgariji u brzom klizanju.
Inače, za pripreme za nastup u Seulu (17. septembar – 2. oktobar 1988. godine) imala je oko sedam mjeseci, pošto je zlato u Kalgariju osvojila 26. februara, trka u Seulu održana 24. septembra.
A taj period je očigledno iskoristila na najbolji mogući način i spektakularnim vožnjama stigla je do finala, gdje je završila kao drugoplasirana iza tada čuvene biciklistkinje, rođene u Estoniji, koja se tada takmičila pod zastavom Sovjetskog Saveza, Erlike Salumjae.
Od zlata su je dijelili delići sekunde – Estonka je najsjajnije odličje osvojila nakon strahovite završnice, pretekavši Kristu u poslednjem trenutku.
Ni tu se nije zaustavila, pa ie na Zimskim igrama 1992. u Albertvilu dodala bronzanu medalju u disciplini brzo klizanje na 500 metara i osvojila osmo mesto na 1.000 metara.
Međutim ostaće zapisano u analima sporta da je Krista Luding-Rotenburger 1986. godine bila i svjetska šampionka u oba ova sporta što njen podvig čini još impresivnijim.