Već godinama su u široj javnosti političke partije najomrznutije organizacije. To što natpolovična većina građana još uvijek izlazi na izbore, iako o partijama misli sve najgore, više govori o građanima nego o strankama, saopšteno je iz Građanske inicijative 21. maj.
Kako su kazali, ovo jednako važi i u slučaju partijskih lidera gdje o najvećem broju njih lakovjerna javnost ima manje ili više loše mišljenje. Ipak, nezavisno od činjenice da su partije samo interesne, demagoške, bezideološke i marionetske društvene grupe a njihovi lideri mahom opskurni populisti, zanimljivo je osvrnuti se na nazive stranaka koji su po svemu oprečni njihovim realnim političkim profilima.
“Pođimo redom. PES se u svom nazivu poziva na Evropu a većina stranke ne dobacuje dalje od provincijalnog zurenja put Beograda ili od jeftinog balkanskog populizma. Demokrate su demokrate taman koliko su litije SPC posvećene sekularizmu. Mandićeva i Kneževićeva stranka su narodne i srpske taman koliko je Moskva empatična prema Kijevu ili koliko je Vučićev režim utemeljen u idejama Dositeja Obradovića”, navode u saopštenju.
URA je zelena i etička stranka koliko je i Crna Gora ekološka država i tačno onoliko koliko je ova partija bila pouzdan saveznik u prethodne dvije vlade. SNP je socijalistička partija onoliko koliko je Joanikije ponesen za Če Gevarom.
“DPS je socijaldemokratska stranka taman koliko su njegovi veterani i tajkuni poznati kao komunistički pregaoci i misionari. SD i SDP su ljevičarski istrajni i borbeni taman koliko su i oštri kritičari DPSovih ideoloških podvala. Istovremeno, partije manjinskih naroda građanski su nadahnute onoliko koliko je i etnički nacionalizam sveobuhvatan i širokogrud. Ni više partija, ni manje vjerodostojnih naziva”, zaključuju.