Predsjednici Poljske i Njemačke Andžej Duda i Frank Valter Štajnmajer danas su, uz vojne počasti, odali poštu žrtvama nacista u Varšavskom ustanku 1944. godine.
Tokom svečanosti obilježavanja osamdesete godišnjice stigla je vijest da je najstarija učesnica Ustanka, Barbara Sova jutros umrla u 106. godini.
Kasnije će u gradu stati saobraćaj i čuće se sirene u počast ustanicima.
Pjevačica Tejlor Svift, koja večeras održava prvi od tri koncerta u Varšavi, upozorila je svoje ljubitelje na društvenim mrežama da ne paniče kada čuju sirene.
Poljski predsjednik Andžej Duda i njemački predsjednik Frank Valter Štajnmajer zajedno su pognutih glava, odali počast u spomen te avgustovske dane 1944. godine. Odali su počast žrtvama masakra u Voli, masovnom ubistvu civila tog varšavskog okruga koje su izveli nacisti između 5. i 12. avgusta 1944. godine.
„Izvedeni su iz svojih domova, kuće su im zapaljene, a ljudi strijeljani na ulici i njihova tijela spaljena. Sakupljeno je nekoliko tona pepela sa ulica i trgova Vole, kako bi se stavilo u zajedničku grobnicu“, rekao je Duda.
Pognuta glava i drugi simbolični gestovi njemačkog predsjednika pokazali su kajanje zbog zločina nacističke države.
Štajnmajer „polaže vijenac, saginje glavu, kleči pred spomenikom“, poziva na poštovanje, rekao je Duda, govoreći u ime nacije pod brutalnom okupacijom od 1939. do 1945., koja je pretrpjela istrebljenje miliona svojih građana, Jevreja i hrišćana i skoro potpuno uništenje glavnog grada.
Ustanak u Varšavi počeo je 1. avgusta 1944. a započela ga je Domaća vojska, koja je radila po naređenjima poljske vlade u egzilu u Londonu.
Cilj je bio osloboditi glavni grad od njemačkih okupatora i preuzeti kontrolu nad zemljom prije sovjetske armije koja je napredovala. Moskva, namjeravajući da vlada posleratnom Poljskom, uskratila je pomoć i zadržala svoju Crvenu armiju na drugoj strani rijeke Visle dok je prijestonica krvarila i gorjela.
Nacisti su sa svojom profesionalnom vojskom i razornijim naoružanjem ubili 200.000 poljskih boraca i civila i iz osvete srušili grad.
Poljaci danas Ustanak pamte kao jedan od najvažnijih trenutaka u dugoj istoriji borbi za nezavisnost, uglavnom protiv Rusije. Hrabrost boraca ostaje jaka uspomena u poljskoj slici o sebi kao o naciji koja je spremna da podnese konačnu žrtvu za slobodu.